Jaką ostatnio płytę zdobyliście?

Żelcia

Baseballs, ci od przeróbki Parasolki Rihanny? Ciekawie, ciekawie.

__Dorothy__

Tak, dokładnie. W zasadzie cała ich płyta (poprzednia jak i obecna) to same przeróbki.

weraw.

Radiohead - In Rainbows i Arctic Monkeys - Humbug

Mona_

Iron Maiden - From Fear to Eternity. The best of 1990-2010. Skład znanych piosenek Maidenów tworzy ładną całość kolekcjonerską. Znaleźć można tam takie utwory jak Dance of Death czy El Dorado. Dla mnie świetna Wink

Żelcia

Iron Maiden, z grubej rury.

Pineapple Thief - Someone Here Is Missing, 9 piosenek, 45 minut. Okładkę zrobił dla nich gościu, który kiedyś współpracował z Muse i Pink Floyd, co już jest samo w sobie interesujące. Muzyka baaardzo przystępna, wręcz indie-rockowa (oh Boże....), z fajną elektroniką, inspirowaną nieco Radiohead, ale bez jakichś ambitnych szaleństw, prostą i miłą dla ucha. Dobre do puszczania w radiu i słuchania w dzień. Końcówka ostatniego utworu "So We Row" brzmi nieco jeżozwierzowo.

Rush - Moving Pictures - jeszcze krócej! 7 piosenek, 40 minut. Do ściągnięcia tej płytki zachęcił mnie Teraz Rock, przypomniałam sobie także starszy wywiad z Muse, gdzie Matt mówił, że w Rosji porównano ich do Rush. Nie znał tego zespołu, ale pomyślał, że to raczej musiał być komplement Laughing

Cóż, ze starociami jest tak, że nie zachwycą tak współczesnego dzieciaka jak kogoś, kto urodził się te kilkadziesiąt lat wcześniej, cóż poradzić? Płytka płynie sobie bardzo ładnie i nie jest nader skomplikowana. Są to głownie proste utwory okraszone efektami, syntetyzatory i takie tam. Świetne jest "YYZ", legendarne dla perkusistów.

anek-

soundtracki Danny'ego Elfmana do filmów Edward Nożycoręki i Charlie i fabryka czekolady.
co tu dużo mówić, majstersztyk po prostu. nie wyobrażam sobie innej muzyki w tych obrazach, Elfman potrafi idealnie oddać klimat filmów Tima Burtona. cudowne Very Happy

Żelcia

Primal Scream - Beautiful Future - zaskakująco świeża płyta, lekka i młodzieńcza. Oh, come on! Gillespie miał z 45 lat kiedy to nagrał! Arctic Monkeys mogliby go pocałować w d**ę Laughing

Primal Scream to dla mnie głównie legendarna Screamadelica i XTRMNTR, jedna z najlepszych płyt ubiegłej dekady. Gdy w końcu udało mi się ściągnąć dobrego torrenta (na innych były jedynie 1 minutowe loopy, totalna ściema) byłam mile zaskoczona. Żadnej narkotycznej jazdy, głównie 3-minutowe piosenki. Zaczęło się po prostu milutko, ładny prosty gitarowy riff, urocze klawisze w tle. Zakończyło się równie miło, krótkim, pogodnym instrumentalnym utworkiem. Pomiędzy znalazło się, kilka pereł czyli "Can't go Back", "Uptown", "Suicide Love", "Summer Love" i "I Love to Hurt (You Love to be Hurt)" - oficjalnie kocham te piosenki. Nietrafiony był cover Fleetwood Mac "Over&Over", nuda. Aczkolwiek nadal jest nieco dołożenia do pieca, nieco psychodelii, elektroniki i mhroku, więc jest dobrze Smile

__Dorothy__

Ostatnio kupiłam sobie oryginał Showbiz, On The Sunday Of Life i Blackfield II Smile

.
A z "innych źródeł" Fair Warning Van Halen.

Showbiz każdy tu zna więc nie będę się nad nim rozwodzić Very Happy

.
On The Sunday Of Life czyli pierwsza oficjalna płyta Porcupine Tree. Trochę dziwna, trochę kosmiczna, czasem straszna (kto słyszał Queen Quotes Crowley albo Space Transmission ten wie Razz

), ale pełna świetnych pomysłów. Szkoda, że to tylko reedycja, a nie remaster w 5.1, bo wydaje mi się, że brzmiałaby niesamowicie.

Blackfield II czyli pop w wykonaniu Wilsona i Geffena, odsłona druga. Co prawda darzę ją mniejszym uwielbieniem niż "I", ale zawiera całkiem przyjemny zbiór piosenek i killera jakim jest End of the World. To wystarczy Smile

.

Jeśli chodzi o Fair Warning Van Halen to muszę stwierdzić, że jest trochę wtórna w stosunku do trzech poprzednich. Można w niej znaleźć 9 dość krótkich piosenek opierających się na gitarowych riffach i wokalu Davida Lee Rotha. Mocnymi stronami są moim zdaniem Mean Street, Push Comes to Shove i So This Is Love?. Jak ktoś lubi muzykę w stylu Van Halen to ta płyta jest nawet niezła Wink

.

Żelcia

__Dorothy__

Moje najnowsze dwa nabytki to Lunatic Soul (I i II). Jest to solowy projekt Mariusza Dudy (z Riverside). Więc jako że można stwierdzić, że doceniam dorobek Riverside - postanowiłam sprawdzić co tam sobie pan Duda poczyna w swoim własnym pomyśle. Co prawda dość długo się do tego zbierałam, ale cóż.

Pierwsza płyta zawiera 10 bardzo klimatycznych utworów, z lekką nutką psychodelii. Czasem pobrzmiewa trochę ambientu, co tworzy razem naprawdę dobrą atmosferę. Plus wokal, który moim zdaniem jest świetny Wink

.
Poza tym jest jakoś tak bardziej progresywnie niż w Riverside.
Co do płyty nr 2, właśnie jej słucham i muszę przyznać, że podoba mi się nawet bardziej niż pierwsza. Na przykład zawiera świetny 11-minutowy utwór Transition.
Ogólnie co do całego projektu to bardzo miło mnie zaskoczył. Jakby ktoś był zainteresowany to gorąco polecam Very Happy

.

anek-

dyskografia White Lies - To Lose My Life i Ritual.
pierwszą płytę łatwiej jest "przerobić", piosenki na niej są bardziej chwytliwe. ale druga ma coś w sobie. Harry ma naprawdę niesamowity głos, taki niski. całkiem ciekawy zespół.

__Dorothy__

Metallica - Czarny album. Ze względu na to, że zawiera trzy utwory, które chyba każdy zna: Enter Sandman, Nothing Else Matters i The Unforgiven. Chciałam sprawdzić czy reszta trzyma poziom Wink

.
Chyba nie ma się co rozpisywać, ze względu na to, że Metallica jest znana i kto chciał się zapoznać z tym zespołem to już to zrobił. Mogę jedynie stwierdzić, że jeśli ktoś jeszcze tego nie zrobił to ta płyta jest dobra na początek znajomości Smile

.

anek-

Stg. Pepper's Lonely Hearts Club Band i Rubber Soul Bitelsów. co tu dużo gadać, klasyka. proste melodie, proste słowa, ale właśnie takie są najpiękniejsze Smile

__Dorothy__

Ja bym nie powiedziała, że Sierżant Pieprz ma proste melodie i proste słowa. Wręcz uważam, że jest jednym z bardziej skomplikowanych i rozbudowanych
albumów. A nawet koncept-albumów.
Spójny muzycznie, ma wstęp, rozwinięcie i finał, a tekstowo też porusza dość ciężkie tematy - ucieczkę z domu, narkotyki, miłość...

anek-